نکات سفر با نوجوان ها که بسیاری از افراد نمیدانند
- ...
- ...
- تعداد کلمات
شاید باید تمام هیجانهای دنیا را در یک جا جمع کرد تا بتوان سفر را برای آنها به تجربهای خوشایند تبدیل ساخت. نوجوانها در دنیای خود به دنبال کشف چیزهای تازه و هیجانانگیز هستند. آنها میخواهند همهجا و هر چیزی را تجربه کنند، مستقل باشند و هویت خود را بهتر بشناسند، حتی در سفر. «نکات سفر با نوجوان ها» همان چیزی است که سفر و برنامهریزی برای آنهارا راحتتر میسازد.
سفر با نوجوان ها به خاطر خصوصیات سنیشان میتواند سفری پرچالش باشد. البته هرگز فراموش نکنید که وقتی با یک نوجوان سفر میکنید، در حقیقت با یک انرژی سرشار در حال سفر هستید و کشف و ذوق و انرژی نوجوانی آنها میتواند شما را هم سر ذوق بیاورد و ناگهان از جاهایی سر در بیاورید که اگر تنها بودید هرگز پا به آن نمیگذاشتید. در این سن و سال افراد هم دوست دارند با آنها بزرگانه رفتار شود و هم نباید توقعی از آنها داشت. اینها همه ماجراهای سن نوجوانی است. با اینحال خیلی مهم است که بدانید یک نوجوان از سفر چه میخواهد تا بتوانید سفر خود را در کنار او به تجربهای شیرین تبدیل کنید. یوتراوز از «نکات سفر با نوجوان ها» برایتان میگوید.
در این مقاله دربارهی نکات سفر با نوجوان ها میخوانید:
- خود را برای چالشهای سفر با نوجوانها آماده کنید
- برنامهریزی متناسب با دوره نوجوانی
- گوشدادن به صحبتهای نوجوانها
- به جای دستور دادن با آنها مشورت کنید
- اینترنت فراموش نشود
- ساعاتی را به نوجوانها اختصاص بدهید
خود را برای چالشهای سفر با نوجوانها آماده کنید
هیجانزده کردن نوجوانها در مورد رفتن به جایی میتواند یکی از چالشهای سفر با آنها باشد. بنابراین همیشه سعی کنید ایدههای خیلی خوبی برای انتخاب مقصد سفر و حتی مسیر سفرتان داشته باشید. شاید اگر از یک نوجوان بپرسید دوست دارد با خانواده سفر کند یا همراه دوستان، بدون تعارف و معطلی بگوید: «دوستانم را ترجیح میدهم». به دلیل این جواب فکر کنید. او با دوستانش راحتتر است چون تحت کنترل نیست، بنابراین به او خوش میگذرد. هم سن و سالهایش او و کارهایش را درک میکنند. تنها نیست و برای هر کاری که میخواهد بکند به قول خودش یک پایه و همراه دارد.
اگر قصد سفر خانوادگی دارید، سعی کنید خودتان را جای دوستان فرزند نوجوانتان بگذارید و کاری کنید که به او خوش بگذرد. با اینحال امکان ندارد که در سفر با او دچار چالش نشوید. زیرا چالشهای سفر با نوجوانها به طور کاملا غیرمنتظرهای پیش میآید. مثلاً شاید او حاضر نباشد صبح زود بیدار شود و خودش را با برنامهی سفر شما همراه کند! یا حتی اگر هیجانانگیزترین روز را در سفر برنامهریزی کرده باشید، اما او به اینترنت دسترسی نداشته باشد این بدترین روز زندگی او خواهد بود چون اینترنت برای نوجوانها مثل اکسیژن حیاتی شده است و بسیاری موارد دیگر که در میانهی سفرتان با یک نوجوان، یکییکی خودش را نشان میدهد. پس سعی کنید «نکتههای سفر با نوجوانها» را رعایت کنید و آنها را فراموش نکنید، اگر میخواهید در سفر به شما و فرزندتان خوش بگذرد.
برنامهریزی متناسب با دوره نوجوانی
یادتان باشد نوجوانها هم میتوانند برنامههای مخصوص به خود را داشته باشند. بنابراین سعی کنید برنامهریزی شما برای سفر، با برنامههای او هماهنگ باشد تا کمتر دچار چالش شوید. اصلاً سعی کند برنامهریزی سفرتان را همراه او انجام دهید و نوجوان را در برنامهریزی سفر سهیم کنید تا او هم نسبت به این سفر مشارکت داشته و مسئولانهتر برخورد کند.
وقتی شما به تنهایی برنامهریزی میکنید و برنامه سفر را به نوجوان خود اعلام میکنید، او احساس میکند که باید تابع برنامهی شما باشد و در سفر باید هر چه بگویید را انجام دهد و خودش را سهیم نمیبیند. اما وقتی در برنامهریزی سفر سهمی داشته باشد، میتواند زمان خود را مدیریت کند. بهعنوان مثال اگر با دوستش در حال چتکردن باشد اما زمان رفتن به جایی باشد، چون از قبل برنامهریزی کردهاید، صحبت خود با دوستش را به وقت دیگری موکول میکند.
البته دربرنامهریزی سفر به همراه نوجوانها، بهتر است که انعطاف در برنامه را فراموش نکند. قرار نیست در سفر همه چیز طبق پیشبینی شما پیش برود. گاهی اتفاقات غیرمنتظرهای رخ میدهد و برنامهریزی فقط برای هماهنگی بیشتر و استفاده بهتر از لحظات سفر است.
گوش دادن به صحبتهای نوجوانها
وقتی میخواهید به سفر بروید قبل از آن با فرزند نوجوان خود صحبت کنید. از او بپرسید که چه چیزهایی را در سفر بیشتر دوست دارد و چه چیزهایی را دوست ندارد. شاید شما یک برنامهی هیجانانگیز داشته باشید اما وقتی آن را برای نوجوان خود بگویید اون چندان استقبال نکند. بهعنوان مثال شما دوست دارید کنار ساحل باشید و شنا کنید اما او دلش میخواهد در جنگل پیادهروی کند. این گفتگو و صحبت کمک میکند تا او بتواند به سفری برود که دوست دارد آن را تجربه کند. نه سفری که دیگران را خوشحال میکند. بهترین حالت این است که طوری برنامهریزی کنید که هم شما و هم نوجوانتان به نقطه اشتراک برسید.
به جای دستور دادن با آنها مشورت کنید
هیچچیز برای یک نوجوان بدتر از امر و نهی نیست. «این را بردار! آن را ببر! راه بیافت. بیدار شو. زود بخواب! این جا برو. آن جا نرو و ...». همهی اینها بدترین چیزهایی است که میتوانید در یک سفر به نوجوان خود بگویید. پس حکومت کردن بر او را کنار بگذارید و به او به چشم یک مشاور سفر نگاه کنید. وقتی او را مشاور سفر خود بدانید، آنوقت میتوانید مطمئن شوید که قرار است یک سفر شیرین را همراه او تجربه کنید.
شب را کجا اتراق کنیم بهتر است؟ چه قدر در مسیر باشیم؟ در این شهر بمانیم یا به راهمان ادامه دهیم؟ این را بخریم یا نه؟ غذا را کجا بخوریم بهتر است؟ تمامی این مشورتها سفر را برای نوجوان شما لذت بخشتر میکند و احساس اعتماد به نفس را در او افزایش میدهد. مطمئن باشید از اینکه میتواند در تصمیمگیریهای بعدی شما سهیم باشد احساس رضایت خواهد کرد.
اینترنت فراموش نشود
شاید تصمیم گرفتهاید به سفر بروید تا برای مدتی نوجوان خود را از دنیای مجازی بیرون بیاورید. این که او را برای مدتی از دنیای مجازی دور نگه دارید، ایده درستی است اما یادتان باشد که این روزها همه ارتباطات نوجوانها در اینترنت و دنیای مجازی خلاصه میشود. محروم کردن او از اینترنت یعنی قطع رابطهی او با دوستانش که برایش بسیار ناخوشایند خواهد بود. اگر قصد دارید بهجایی بروید که قرار است برای مدتی اینترنت در دسترس شما نباشد، حتماً این موضوع را با نوجوان خود مطرح کن تا او آمادگی آن را داشته باشد و خودش انتخاب کند که برای چند روز دنیای مجازی را رها کند. اما غافلگیرکردن او با رفتن بهجایی که هیچ اینترنتی وجود ندارد، بهجای لذت بردن از آن فضای بدون اینترنت، لحظهشماری نوجوان شما خواهد بود برای دسترسی مجدد به آنتن موبایلش و دسترسی به اینترنت. بنابراین این را کاملاً به خاطر بسپارید که حذف و قطع اینترنت تنها با توافق او انجام شود. آنوقت میبینید که چطور فرزند نوجوانتان پا به پای شما گردش میکند و حالش خوب خواهد بود.
ساعاتی را به نوجوان ها اختصاص بدهید
این فرصت را به نوجوانتان بدهید که کمی هم برای خودش باشد. اگر دوست دارد، تنهایی به دیدن جایی برود و یا انتخاب کند که چهکاری میخواهد انجام دهد، در مورد جایی که میخواهد برود از او سوال کنید. همینکه خیالتان راحت باشد که امنیت کاکل برقرار است، به او اجازه بدهید قسمتهایی از سفر را به تنهایی تجربه کند. البته اگر دوست دارد. این کار باعث میشود تا او اعتماد بهنفس پیدا کند و قسمتهایی از سفر را که تنها است، جزو نابترین تجربههای سفر خود بداند. بگذارید به کافیشاپ برود، کوهنوردی کند یا در ساحل شنا کند. این کار شما این نوید را به او میدهد که او بزرگ شده است و میتواند در حالی که شما به او نزدیک هستید، یک سفر تنهایی را تجربه کند و بعدها از تنها رفتن و تنها بودن ترسی نداشته باشد.